"ای تو" نسخه فارسی آهنگ ماندگار HeyYou از Pink Floyd که توسط بند راک ایرانی "خاک" سال ها پیش در اولین آلبوم این بند، "عاشقم باش" منتشر شد.
موسیقی زیبای پینک فلوید که این بار صدای شهریار خاتم جایگزین صدای دیوید گیلمور اسطوره ای شده است.
برای دانلود این آهنگ راک به آدرس زیر مراجعه کنید:
کاوه آفاق از the ways جدا شد و اخیرا آلبوم خودش رو به صورت رسمی و مجاز روانه بازار کرد. آلبومی که انرژی و هیجان کارهای قبلی کاوه آفاق در the ways را ندارد. عنوان آلبوم بسیار جذاب انتخاب شده "با قرص ها می رقصد" که من را یاد "با گرگ ها می رقصد" می اندازد و شاید اشاره ای به شاد بودن با غصه ها و شاد بودن در حین وجود مشکلات دارد... اما خیلی در آلبوم نشاط به چشم نمی خورد..
عبور نو
یکی از بهترین آهنگ های آلبوم... آهنگی عاشقانه و غمگین با ملودی دلنشین.. "عشقمون اندازه همدیگه نیست... خیلی راهه از زمین تا آسمون"
بدرود
آهنگی عاشقانه و غمگین دیگر
حق
آهنگی غمگین و بسیار ملال آور که من رو به دهه 60 و سختی هاش می برد
فلوکستین
آهنگ راک که بیشترین ارتباط رو با عنوان آلبوم دارد... ملودی و هارمونی قوی تر نسبت به آهنگ های دیگر آلبوم.. آهنگی تلخ به تلخی قرص های دردزدا
ماسک
اولین آهنگ در آلبوم که در اون صدای گروه کر رو می شنویم که خود کاوه اجرا کرده... باز هم آهنگی "خسته"
بیگانه
مهمترین نکته ای که در این آهنگ خیلی مشخصه تکنیک خوانندگی کاوه آفاق هست... آهنگ غمگین دیگر
حس
شاید متفاوت ترین قطعه آلبوم که ریتم متفاوت تری دارد و صداهای سازهای الکترونیک شنیده می شود و صدای کر ما رو یاد آهنگ های پاپ دنس دهه 70 میلاده میندازه
همهمه
آهنگ دیگری از کاوه آفاق (!)
سد
آهنگی با ریتمی انرژیک تر، و پیام مثبت تر نسبت به دیگر آهنگ های آلبوم
سوال
آهنگ دیگری از کاوه آفاق
خونه
یک پایان خوب برای آلبوم، که پیام امیدواری و شادی رو میده و من رو امیدوار می کنه برای شنیدن آهنگ های با انرژی مثبت از کاوه آفاق
ترانه های تمامی قطعات غیر از قطعه اول نوشته خود کاوه آفاقه که بسیار قابل ستایشه.. کلام ساده که به درون ما رخنه می کنه و واقعا ما رو ناراحت می کنه به خاطر غمگین بودنشون...
چیزی که من در مورد آلبوم حس می کنم، کاوه آفاق تو خوندن آهنگ ها خیلی راحت نبوده، مثلا بعضی جاها تحریر ها محکم نیستن مثل همیشه... به نظر میاد کمی تو ضبط آهنگ ها عجله شده.. چرا تنظیم متفاوت تری برای آهنگ ها صورت نگرفته؟
این آلبوم مطمئنا یه آلبوم قابل قبول تو وضعیت موسیقی حاضر در ایرانه.. اما در سطح بین المللی هیچ چیزی جدیدی درش وجود نداره.. ساده بگم در آلبوم با قرص ها می رقصد چیزی بیشتر از آلبوم "استرس" نمی شنویم
با تمام این انتقادات، میخوام از کاوه آفاق و تمام کسایی که برای "موسیقی" زحمت می کشن تشکر کنم و بگم خسته نباشید و خدا به همراهتون...
سام وان رو بیشتر با آهنگ های متفاوت بی کلامش می شناسیم و البته همکاری او با خواننده خوش صدا "ایران" هنوز فراموشمان نشده است. آهنگ های خاموشی، چشم در راه (به همراه ایران)، دیگه فرقی نداره، روز ها می گذرند (Days Go By) که کارهای با کلام سام وان هستند و به همین خاطر محبوب تر و به نظر من پاپیولارتر!
وبسایت سام وان بعد از مدتی خبر آلبوم جدیدش را داد که شامل آهنگ های زیر است:
(برگرفته از وبسایت سام وان) اینجا می تونید گوش کنید.
نکات جالبی درباره این آلبوم وجود دارد. یکی اینکه آهنگ ها با هم ارتباط خاصی دارند، آهنگ دوم کاملا در ادامه آهنگ اول است. آهنگ شماره پنج یعنی بی نهایت نیز دنباله آهنگ Message. نکته دیگر نسخه دوم آهنگ کلیدهای سیاه، شب های سیاه، چشمان سیاه است که در آن صدای سام وان نیز بعد از مدت ها به گوشی می رسد و شنیدن کلام او روی قسمت دوم این آهنگ آن را جذاب تر می کند.
