همونطور که قبلا قولش رو داده بودیم در این قسمت به بررسی آلبوم بزرگ زدبازی یا بهتره بگیم "مهراد هیدن" و "سامان ویلسون" می پردازیم.
خیلی راحت و خودمونی بگم اگه شما هم از کسایی هستید که هنوز با موسیقی ایرانی قهرید این آلبوم می تونه شما رو دعوت به آشتی با موزیک ایرانی بکنه. خیلی از دوستان و خود من هرگز آهنگ های قابل توجه ایرانی در این سال ها نشنیدیم. اکثر آهنگ ها بسیار سطحی، تکراری بودند و متاسفانه هستند. کمتر آهنگی شاید در کل موسیقی دنیا پیدا میشه که یک تلنگر به شما بزنه، حرفی که ته دلتونه و سالهاست فراموشش کردین رو بازگو کنه و یادتون بندازه که شما دیگه کم کم خودتون نیستید و "یکی دیگه داره جاتون رو می گیره"
بله همون طور که در آهنگ "یکی دیگه" (که به نظرم می تونه بهترین قطعه این آلبوم باشه) می شنویم، مسئله ای مطرح میشه در یک کلمه اسمشو میشه گذاشت تلنگر. ترانه ای که شاید شما رو یاد بعضی آهنگ های راک خارجی بندازه اما انقدر خوب تنظیم شده و اشعار منظم و دقیق هستند که آدم فقط دوست داره بگه این آهنگ جدید مهران هیدن و سامان ویلسونه و عالیه!
خوب زدبازی رو با آهنگ های رپ میشناسیم اما وقتی تفکر قالب روی آهنگهای رپ یک تفکر راک میشه که فکر می کنم بیشتر از سمت هیدن میاد اتفاق خوبی میفته و یک آلبوم خیلی خوب ساخته میشه.
آهنگ بی تاب که به نظر میاد روایت زندگی مهراد هیدنه و می تونه داستان زندگی هر کسی باشه.. نقطه ای که باید خودش تصمیم بگیره و اون چیزی که می خواد رو انتخاب کنه و براش بجنگه.
آهنگ پاشو! یکی از بهترین آهنگها... آهنگ با انرژی مثبت فوق العاده.. اما همراه با حقایق زندگی که هر کسی تجربه اش می کنه. شاید بهترین قطعه این آلبوم.
قطعه بزرگ که هم نام با آلبوم هم هست یک شکل تازه ای از تکست رپ فارسیه. داستانی رو روایت می کنه که با همراه شدن تکست سامان ویلسون یکی از زیباترین آهنگ های این آلبوم و موسیقی راک این سال ها می تونه باشه.
تنظیم های قطعات در یک کلمه عالین... مثلا قطعه تند نرو... صدای ملودی های الکترونیک فوق العاده که کاملا متناسب با کلام این آهنگه و ...
و در نهایت آهنگ یکی دیگه.. که هنوزم فکر می کنم بهترین قطعه از نظر ملودی و کلامه.
اگه خوردی زمین.. اگه دیدی دورت کسی نیست... پاشو.. پرواز کن اوج بگیر
